รสวรรณคดีไทย


     รสวรรณคดีไทย แบ่งได้ ๔ ชนิด 

๑. เสาวรจนีย์
     คือการเล่าชมความงามของตัวละครในเรื่อง อาจเป็นตัวละครที่เป็นมนุษย์ อมนุษย์ หรือสัตว์ ซึ่งการชมนี้อาจจะเป็นการชมความเก่งกล้าของกษัตริย์ ความงามของปราสาทราชวังหรือความเจริญรุ่งเรืองของบ้านเมือง

๒. นารีปราโมทย์
     คือการกล่าวแสดงความรัก ทั้งการเกี้ยวพาราสีกันในระยะแรก ๆ หรือการพรรณนาบทโอ้โลมปฏิโลมก่อนจะถึงบทสังวาสนั้นด้วย 

 ๓. พิโรธวาทัง
     คือการกล่าวข้อความแสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตั้งแต่เรื่องเล็กน้อยไปจนถึงเรื่องใหญ่ ตั้งแต่ ไม่พอใจ โกรธ ตัดพ้อ ประชดประชัน กระทบกระเทียบเปรียบเปรย เสียดสี และด่าว่าอย่างรุนแรง

๔. สัลลาปังคพิไสย
      คือการกล่าวข้อความแสดงอารมณ์โศกเศร้า อาลัยรัก




 แหล่งข้อมูล
https://sites.google.com/a/bodin3.ac.th/krurakket/rs-wrrn

ความคิดเห็น